در مسیر تکمیل پاراگراف پیشین که مربوط به سال هزار و چهارصد است، زمانی شد در دو سه سال اخیر که جویای معنای کلمه ی «جمهور» شدم که به نظر منظور دانه های بسیار شن است گویا افراد جامعه را به دانه های شن تشبیه داشته است، در خصوص معنای کلمه ی «دموکراسی» نیز به معنایی دو پهلو رسیدم که یک پهلوی آن توده چرک خاک بود گویی توده ی جامعه را به توده ی گل و لای و لجن تشبیه برده باشند، در آنجا شد که با نامناسب دیدن هر دو کلمه تصمیم گرفتم به احداث کلمه ای نو تا هم معنای احترام و هم منظور جامعه را در خود داشته باشد، و «احتجام» زاده شد، ۱۸:۰۱ جمعه ۲۳ تیر ۱۴۰۲ جولای ۱۴ ۲۰۲۳ در باغستان شهریار.
ما پیشتر واژهٔ احتجام را در عوض جمهور در نظر گرفته‌ایم، تلفیقی از احترام و جامعه در وزن احتشام. هفده و چهار دقیقهٔ یک‌شنبه بیست و شش دی هزار و چهارصد شمسی.