مالکیّت کلام و تبعات آن

پیشتر در گبضه(Gebze) در خصوص گمان خویش از تاثیر کلماتی که در آغاز و پایان دیدار استفاده می شوند سخن به میان آمده است، بر فرض در پایان دیدار برای شخصی بدون شناختی مناسب آرزوی سلامتی داریم و آن شخص پس از آن مرتکب به فعلی می شوند که منافع جامعه را به خطر می اندازند آیا ما به نوعی ضامن یا گارانتی شراکت در آن موضوع نبوده ایم که بر فرض برای شخصی تخریب گر آرزوی سلامتی داشته ایم، چند روز پس از طرح این سخن مضمونی شبیه چنین در یکی از سخنرانی های آقای دکتر سروش در کانال تلگرام ایشان در خصوص آقای غززالی را شنیدیم که در آن اشاره به دعا گفتن برای شاهان شده بود که احتمالا مال کسب شده را دچار شبهه می سازد البتته تفاوت در این است که آنچه به عنوان آقای شاه مطرح هستند ماهییتی نسبتا مشخخص دارند امما به گمان لزوما در آگاهی از رفتار هر شخصی که دیدار داریم نیستیم، آقای سعدی نیز شعری شبیه چنین مضمونی دارند که سخن تا بیان نشده در مالکییت گوینده است امما آن زمان که بیان شد به مالکییت شنونده می رسد، به این نکته از آقای سعدی پیشتر اشاره شده و احتمالا در فواصل زمانی مختلفی این اشاره تکرار نیز شده است، در فیلم Mank مَنک از آقای David Fincher دیوید فینچر به مضمونی شبیه چنین اشاره هست از جادوی سینما که اشخاص پول می پردازند و به تماشای فیلمی می نشینند امما در نهایت همچنان مالک فیلم شخص سازنده ی آن است، با فرض اینکه دست کم در اراده و هممت خویش بر آن نیستیم که زیانی به جامعه بزنیم وقتی طلب سلامتی برای شخصی داریم یا روز به خیری برای ایشان می گوییم با تعریف خویش از آن کلمات آن سلامت و خیر را در قبال مخاطب خویش مطرح می داریم که حتتی اگر ایشان در سلامتی نباشند که جامعه را متضررر نسازند این آرزو به گمان دست کم تلاشی است در جهت سوق ایشان به سمت سلامتی، اگر جمله ای را ادا داشتیم چه به لفظ چه در نوشتار و هر نوعی از تلاش برای انتقال مضمون و شخصی به عنوان شخص دریافت دارنده آن را به تعریفی که مایل بودند در مسیری که منافع اجتماع را مورد زیان می گرفت به کار بستند به گمان مناسب نیست شخص مطرح دارنده را تحت پیگرد مدنی داشتن و شخص گیرنده ی مضمون و کلام اگر شبهه ای داشتند مناسب بود از شخص گوینده استعلام دارند در جزئییات مضمونی که مطرح شده است، 21:27 چهارشنبه 19 مرداد 1401 آگوست 10 2022 بلا نسبت طویله، باغستان شهریار.