گمان نمی‌بریم بخشش از شرمندگی مناسب‌تر باشد، باغستان شهریار 01:17 چهارشنبه 7 اردیبهشت 1401.
دست کم در این ایّام چنین گمان می‌بریم، در این عالم هستی افرادی هستند دریده و گستاخ به طراز و کیفیّتی که فرصتی در اختیار ایشان گذاردن همچون گلوله‌ای است که در اختیارشان بگذاریم تا اتمام ما باشند، گمان می‌بریم برای رسیدن به چنین نقطه‌ای بارها سنجیده‌ایم، به هر ترتیب موضوع بخشش و فراموش داشتن گاهی در خصوص موضوعاتی غیر عمد است که سرفصلی جداست و آنچه اشارهٔ این نوشتار است موضوع اشراف افراد در فعل است، آقای گاندی گویا جمله‌ای دارند که با قانون چشم در برابر چشم در جهان تنها نابینا باقی می‌ماند، گمان می‌بریم چنین نگاهی برای عام مردم محتمل است دروازه‌ای به دیار شرمندگی باشد، در برابر چشم اگر چشم را گمان بگیریم دیگر هیچ گستاخ و درازدستی ابا و ترسی نخواهد داشت از آن جهت که در نهایت آنچه دزدیده شده به جای خویش باز می‌گردد، در قوانین نیز تا آنجا که گمان می‌بریم این موضوع لحاظ شده است. باغستان شهریار، ۰۴:۴۵ یکشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۱.