در برخی مواقع گمان می‌بریم عدم توازن مناسب سزا و فعل از جانب افراد شریف در قدرت سبب فزونی گستاخی گشته است احتمالاً این خود ترفندی از قوم وقیح و گستاخ است از یک سو با ایجاد رعب و وحشت و از سوی دیگر با به رخ کشیدن شرافت و به نوعی ایجاد رودربایستی کار به اینجا لغزیده است وگر نه گمان نمی‌بریم در اجتماع بدون وجود قدرت‌های شاید بتوان گفت شریف چنین چهره‌های به گمان ما وقیح قادر به جولانی چنین باشند. در مجموع چنین گمان برده‌ایم. ۱۲:۱۱ یکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰.
توازن شرافت و گستاخی
تعداد پاراگرف: 1