فرض را بر این بگیریم فرض مضمونی از ماخذی، منبعی، سرچشمه‌ای یا جوهری مرتبط به خالق، جوهر آفرینش، ذات هستی، یهو، روح القدس، خدا و مفاهیمی از این دست موجود باشد، لحظه‌ای که این مضمون به جهان بشری و فضای انسانی وارد شد در دایرۀ تعریف و وجود انسان وارد شده است و محدود به آن است، همینطور محدود به شیر و خون، درد و غم، شادی و اندوه، در توان انسان آیا بیش از انسان بودن هست، با اینکه گویا این خود بارکشی عظیم است. دست کم تا این لحظه ما از حیاتی نظیر چنین در عالمی دیگر خبری نداشته‌ایم. احتمالا به مضمونی نظیر این بخش پیشتر اشاره شده است: انسان در خدمت دین نیست دین در خدمت بشر است، انسان چراغ و مرکب دین نیست، دین چراغ و مرکب بشر است، هر جا تمایل نداشتید تا کنید و بگزارید کناری، آن دین و کتاب که نتوان کنارش گذاشت شیّادی است، چنین گمان برده‌ایم. بیست و پنجاه و یک دقیقۀ یک‌شنبه هفت آذر هزار و چهارصد شمسی.
دسته: اعتقاد
دعا
خدا همهٔ رفتگان را بیامرزد، خدا به همه سرافرازی، سلامت و طول عمر ببخشد، خدا همه را به هر آنچه می‌خواهند برساند، الهی آمین، ما به دعا معتقد نیستیم، دیگران شاید باشند، در مجموع گمان ما چنین است. پیشتر احتمالاً اشاره یا اشاراتی شبیه به این مضمون داشته‌ایم، هشت و سی و چهار دقیقهٔ چهارشنبه ده آذر هزار و چهارصد شمسی. رحمت کند به بیامرزد و عطا کند به ببخشد ویراست شد، پنجاه و چهار دقیقهٔ همین ساعت.
بیست و بیست دقیقۀ دوشنبه بیست و چهار آبان هزار و چهارصد شمسی، پیشتر در خصوص دعا نگرشی را در میان آورده‌ایم، ما هنگام دعا از آن که درشت قیمتی عطا نموده با وجود داشتن آن قیمت درشت در جیب کالبد و وجود خویش پشیزی به التماس طلب می‌کنیم. چنین به گمان ما رسیده است. اعتقاد